Voor m'n opleiding lees ik een stuk over mindset (Carol Dweck). Om de stof beter te begrijpen maak ik vaak een soort van mindamp/samenvatting.
Deze keer maak ik twee hoofden. Ik blijf maar gummen en vind het steeds niet mooi genoeg. Ergens denk ik: "Laat maar!" (fixed mindset).
Dan komt zoon kijken: "Zoooo mam, vette kin zeg!"
"Ja, ik kan ook niet tekenen. Oei dat is wel een beetje Fixie"
Zoon kijkt op mn laptop en ziet plaatjes van Growie en Fixie.
"Hé die poppetjes ken ik! Daar hebben we het over gehad op school!"
"Wat zou Growie zeggen over mijn tekening?"
"Och ik kan het nog niet zo goed, maar dat komt later wel als ik meer oefen"
Hij heeft gelijk. Een tekenleraar zei ooit eens: Tekenen is vooral goed kijken. Ik kijk nog eens beter naar het voorbeeld wat ik aan het natekenen ben. Ik zie waar de rondingen beginnen en eindigen en verrek: dit ziet er al een stuk beter uit! Ben ik nu ineens super goed in tekenen? Nee, ik ben op de goede weg. Het gaat me tijd en moeite kosten. Door mijn fouten wordt het beter en ik probeer het opnieuw.
Het begint met opmerken. Pas als je opmerkt kun je er iets aan veranderen. Dan kun je kiezen: kies je voor Growie of voor Fixie?
Reactie plaatsen
Reacties